සිවුමංසල කොලූගැටයා #150: සත්‍යජිත් රේගේ එළි නොදුටු සිනමා සිහිනය – පිටසක්වලයා

Renowned Indian filmmaker Satyajit Ray (1921-1992) directed 36 films, including feature films, documentaries and shorts. He was also a fiction writer, publisher, illustrator, calligrapher, graphic designer and film critic.

In 1967, Ray wrote a script for a film to be called The Alien, based on his own short story “Bankubabur Bandhu” (“Banku Babu’s Friend”) which had appeared in Sandesh, the Ray family magazine, in 1962. The story was about an alien spaceship that landed in a pond in rural Bengal, carrying a highly intelligent and friendly alien being with magical powers and best capable of interacting with children.

Ray was keen to collaborate with Hollywood for making this movie that required special effects and a higher budget than his other movies. His friend Arthur C Clarke recommended and introduced him to Hollywood, but the film never reached production. Years later, when Steven Spielberg made ET, Ray and his friends noticed remarkable similarities between the two stories. Coincidence?

In this week’s Ravaya column (in Sinhala), I relate the story behind the story of what happened to The Alien. This is reconstructed from Ray’s own published account, Ordeals of The Alien. I’m grateful to writer and film historian Richard Boyle for sharing excerpts from his as-yet unpublished manuscript on this topic, one of the greatest might-have-beens in the history of the cinema.

See also: The Alien from India: Satyajit Ray’s Hollywood Journey

Satyajit Ray (1921-1992) Photo courtesy http://seudolab.com
Satyajit Ray (1921-1992) Photo courtesy http://seudolab.com

ඉන්දීය සිනමාකරු සත්‍යජිත් රේ (1921 – 1992) ලොව පහළ වූ විශිෂ්ඨතම චිත‍්‍රපට අධ්‍යක්‍ෂවරයකු ලෙස අවිවාදයෙන් පිළි ගැනෙනවා. (අපේ බොහෝ දෙනකු රායි වශයෙන් උච්චාරණය කළත් ඔහුගේ පෙළපත් නම ඇත්තට ම රේ බව මා බෙංගාලි මිතුරියක් හරහා තහවුරු කර ගත්තා.)

1955දී පාතර් පංචාලි චිත‍්‍රපටය අධ්‍යක්‍ෂණයෙන් ඇරැඹුණු ඔහුගේ සිනමා දිවිය වෘතාන්ත චිත‍්‍රපට 29ක්, වාර්තා චිත‍්‍රපට 5ක් හා කෙටි චිත‍්‍රපට 2ක් ලෙස ඔහුගේ ජීවිතය අවසානය තෙක් ම විහිදුණා. චිත‍්‍රපට 36ක් නිර්මාණය කිරීමට අමතරව ඔහු ප‍්‍රබන්ධ කථා රචකයකු, චිත‍්‍ර ශිල්පියකු හා සඟරා කතුවරයකු ලෙස ද කලා ක්‍ෂෙත‍්‍ර ගණනාවක හපන්කම් කළා.

අද අප කථා කරන්නේ රේ නොහැදු චිත‍්‍රපටයක් වූ The Alien කථා වස්තුව හා ඒ වටා ඇති වූ සිදුවීම් මාලාව ගැනයි. චිත‍්‍රපට ඉතිහාසයේ බිහි නොවූ අනගි නිර්මාණ අතර මේ කථාවත් තිබෙනවා. එයට පසුබිම් වූ හැමදෙනා ම දැන් ජීවතුන් අතර නැහැ.

රේ සංදේශ් නම් ළමා සඟරාවට ලියූ මුල් ම ප‍්‍රබන්ධය වූයේ ‘බන්කුබාබු බන්දු’ (Bankubabur Bandhu, බන්කු බාබුගේ මිතුරා) නම් කථාවයි. 1961දී ලියූ එහි තේමාව වූයේ අප‍්‍රකට බෙංගාලි ගම්මානයකට අහම්බෙන් පැමිණෙන, අහිංසක පිටසක්වල ජීවියකු එම ගමෙහි වෙසෙන බන්කු බාබු නම් ගැමියකු සමග මිතුරු වන සැටියි.

රේට චිත‍්‍ර ශිල්පයේ ද කුසලතා තිබූ නිසා ඔහු එම කථාව සමග පළ කිරීමට රේඛා චිත‍්‍රයක් නිර්මාණය කළා. එයින් දැක්වෙන්නේ ලොකු හිසක් හා සුවිසල් ඇස් ඇති, එහෙත් බැලූ බැල්මට ම මිත‍්‍රශීලී බවක් පෙනෙන පිටසක්වල ජීවියෙක්. මේ රූපකාය එවකට බටහිර ලෝකයේ විද්‍යා ප‍්‍රබන්ධ සාහිත්‍යයේ හා ජනපි‍්‍රය සංස්කෘතියේ ප‍්‍රචලිත වූ ආකෘතියක්.

නමුත් බහුතරයක් විද්‍යා ප‍්‍රබන්ධවල පිටසක්වල ජිවීන් නියෝජනය වූයේ ආක‍්‍රමණශීලී, ප‍්‍රචණ්ඩ හා බිහිසුණු ආකාරයටයි. මේ ප‍්‍රවණතාවෙන් මුඵමනින් ම වෙනස් වූ අවිහිංසකත්වයක් තම කථාවේ ජීවියාට රේ ලබා දුන්නේ ඔහුගේ පෙරදිග දර්ශනය නිසා ද? නැත්නම් නිර්මාණශීලී කථා පරාසය තුළ අඵත් හා වෙනස් යමක් කිරීමේ අවශ්‍යතාවය හදුනා ගත් නිසා ද?

අපට දැන් කළ හැක්කේ මේ ගැන අනුමාන කිරීම පමණයි. නිර්මාණයේ පසුබිම ගැන රේ එතරම් විස්තරාත්මකව ලියා නැහැ.

1960-70 දශකවල නිතර ඉන්දියාවට ආගිය හා ඉන්දීය විද්වතුන් හා කලාකරුවන් සමීපව ඇසුරු කළ ආතර් සී. ක්ලාක්, සත්‍යජිත් රේ දැන හඳුනා ගත්තා. ඉන්දීය ප‍්‍රභූ පන්තියේ සංවරශීලී බව අගය කළ ක්ලාක් වරක් කීවේ ඉංගී‍්‍රසි බස ඉතා මනරම් ලෙසින් හැසිරවීමට හා උච්චාරණය කිරීමට හැකි අය අතුරෙන් රේට ලොව මුල් තැනක් ලැබෙන බවයි.

රේගේ පිටසක්වලයා කථාව කියවා මහත් පැහැදීමට පත් ක්ලාක්, එය හොඳ වෘතාන්ත චිත‍්‍රපටයකට කදිම කථා වස්තුවක් බවත් ඒ සඳහා හොලිවුඩ මට්ටමින් ආයෝජනයක් සොයා ගත හැකි බවත් තරයේ විශ්වාස කළා. ඒ වන විට සිනමා ලෝකයේ සම්මානීය තත්ත්වයට රේ පත්ව සිටියත් හොලිවුඞ් සමග ගනුදෙනු කර තිබුණේ නැහැ.

මේ කාලේ ක්ලාක් MGM සමාගම නිෂ්පාදනය කරන අභ්‍යවකාශ ගවේෂණයට සම්බන්ධ අමුතු ම තාලේ විද්‍යා ප‍්‍රබන්ධ චිත‍්‍රපටයක් ලියා තිරයට නැංවීමට බි‍්‍රතාන්‍ය චිත‍්‍රපට අධ්‍යක්‍ෂ ස්ටැන්ලි කුබ්රික් සමග සමීපව වැඩ කරමින් සිටියා. 1964-68 වකවානුවේ නිර්මාණය කරනු ලදුව 1968දී 2001: A Space Odyssey නමින් ප‍්‍රදර්ශනයට ආවේ ඒ චිත‍්‍රපටයයි.

මේ ප‍්‍රයත්නය නිසා තමන් කාර්යබහුල වූ බැවින් රේ හා හොලිවුඞ් අතර සම්බන්ධීකරණය කිරීමේ වගකීම ක්ලාක් තම සමීප මිතුරා වූ මයික් විල්සන්ට පැවරුවා. ක්ලාක් සමග ම 1956දී ලංකාවට පැමිණ පදිංචි වූ බි‍්‍රතාන්‍ය ජාතික මයික් ඒ වන විට රන්මුතුදුව ඇතුඵ සිංහල චිත‍්‍රපට කිහිපයක් අධ්‍යක්‍ෂණය කොට නමක් දිනා ගෙන සිටියා.

ක්ලාක්ගේ මඟ පාදා දීම අනුව මයික් විල්සන් හා සත්‍යජිත් රේ පැරිස් නුවරදී මුල් වරට මුණ ගැසී The Alien චිත‍්‍රපටයට නැංවීම ගැන කථා කළා. ඒ 1967 අපේ‍්‍රල් මාසයේ. එහි ප‍්‍රධාන චරිතය රඟපෑමට ප‍්‍රකට බි‍්‍රතාන්‍ය නඵ පීටර් සෙලර්ස් තෝරා ගෙන ඒ ගැන සෙලර්ස් සමග පැරිසියේදී සාකච්ඡා කළ සැටි රේ පසු කලෙක විස්තරාත්මකව ලියා තැබුවා. http://tiny.cc/SRTA

Illustration by Satyajit Ray for his original 1961 story Bankubabur Bandhu
Illustration by Satyajit Ray for his original 1961 story Bankubabur Bandhu

ඒ මුල් හමු වීම සිදුවන විට රේගේ කිසිදු චිත‍්‍රපටයක් සෙලර්ස් දැක තිබුණේ නැහැ. මේ අඩුව තරමකට හෝ පුරවන්නට මයික් එවේලේ ම රේගේ චිත‍්‍රපට බෙදා හරින ලන්ඩන් සමාගමට කථා කළ බවත්, පසු දින වන විට චාරුලතා චිත‍්‍රපටයේ පිටපතක් ඔවුන් කඩිමුඩියේ පැරිසියට එවූ බවත් රේ කියනවා.

රේ, සෙලර්ස් හා මයික් තිදෙනා කුඩා පැරිස් සිනමාහලක මෙය නැරඹූ පසු සෙලර්ස් කියා ඇත්තේ ‘ඔබේ ඉන්දීය නඵවන් චරිතාංග නිරූපනයට අති දක්‍ෂයි. ඉතින් ඔබේ චිත‍්‍රපටයට මා කුමට ද?’ එහෙත් ලොව පුරා ජනපි‍්‍රය වූ සෙලර්ස් වැනි දක්‍ෂ නඵවකු සමග වැඩ කිරීමේ වාසිය රේ දැන සිටියා.

පැරිසියෙන් පසු ලන්ඩනයට ගිය රේ, තමා විසින් චිත‍්‍රපට අධ්‍යක්‍ෂ ස්ටැන්ලි කුබ්රික්ට හා රොමන් පොලාන්ස්කිට හඳුන්වා දුන් සැටි ක්ලාක් එක් අතීතාවර්ජනයක ලියා තිබෙනවා.

‘ස්ටැන්ලි ලෙහෙසියෙන් තවත් චිත‍්‍රපට අධ්‍යක්‍ෂවරයකුගේ ගුණ ගයන්නේ නැහැ. එහෙත් රේ ගැන ඉතා ඉහළින් හා උද්‍යොගයෙන් කථා කළා.’ ක්ලාක් කියනවා. පෙරදිග හා අපරදිග යා කරන පාලමක් හැටියට ක්ලාක් මෙහිදීත් කි‍්‍රයා කොට තිබෙනවා.

Mike Wilson
Mike Wilson

එහෙත් මයික් හා රේ සංයෝගය නම් හරි ගියේ නැහැ. මයික් දක්ෂයකු හා චිත්තාකර්ෂණීය චරිතයකින් හෙබි කෙනකු වූවත් මුල පටන් ම තමාට ඔහු ගැන යම් කුකුසක් තිබූ බව රේ පසුව කියා සිටියා. මයික් රේට කීවේ The Alien තිර රචනය ලියන්නට තමාත් හවුල් විය යුතු බවත්, ඒ වෙනුවෙන් මේ ජ්‍යෙෂ්ඨයාට  ඕනෑ ම ආවතේව සහායක් දක්වමින් අසීමිත කාලයක් වුව ද කල්කතාවේ රැදී සිටීමට තමා සූදානම් බවත්. අන්තිමේදී තිර රචන කෙටුම්පතට මයික් සැළකිය යුතු දායකත්වයක් නොදුන් බව රේගේ මතයයි.

1967 ජුනි මාසයේ රේට හොලිවුඞ් පුරයට යන්නට මයික් සියඵ විධිවිධාන යෙදුවා. එහි පැමිණි මොහොතේ පටන් ප‍්‍රභූ (VIP) මට්ටමෙන් සැළකිලි දෙන්නටත්, අමෙරිකානු චිත‍්‍රපට නිෂ්පාදකයන් හා චිත‍්‍රාගාර සමග සාකච්ඡුා ලබා ගන්නටත් මයික් කි‍්‍රයා කළා.

ප‍්‍රමුඛතම චිත‍්‍රාගාර සමාගමක් වූ කොළම්බියා චිත‍්‍රපට සමාගම Columbia Pictures රේ අධ්‍යක්‍ෂවරයා ලෙස තබා ගෙන The Alien නිපදවන්නට කැමැති වුණා. ඒ සඳහා ජාත්‍යන්තර මට්ටමේ ආයෝජනයක් කරන්නට ද ඔවුන් සුදානම් වුණා. ආසියානු චිත‍්‍රපටකරුවන්ට අද මෙන් හොලිවුඞ් පුරයේ දොර ලෙහෙසියෙන් විවර නොවූ ඒ යුගයේ මෙය අසාමාන්‍ය ගණයේ සිදුවීමක්.

Ray's drawing of the friendly Alien, sketched for 1967 draft screenplay of The Alien film
Ray’s drawing of the friendly Alien, sketched for 1967 draft screenplay of The Alien film

එහෙත් එතැන් පටන් ව්‍යාපෘතිය හරිහැටි පෙරට ගියේ නැහැ. එයට හේතු හරියට ම දත් සියඵ දෙනා දැන් අප අතර නැහැ. රේ හා මයික් මේ ගැන වෙනස් ආවර්ජනා ලියා තැබුවා. මෙය කවුද හරි – කවුද වැරදි යන්න අපට තීරණය කළ හැකි තරම් ලෙහෙසි සිද්ධිදාමයක් නොවෙයි.

තිර රචනය ලිවීමේදී රේ හා මයික් හවුලේ වැඩ කිරීම සාර්ථක වූයේ ම නැහැ. දුම්පානය, මධුවිත හා කාන්තා ඇසුරට දැඩි සේ ලොල් වූ මයික් සමග එයට වෙනස් ගති පැවතුම් තිබූ රේ නොපෑහුනා විය හැකියි.

ලන්ඩනයේ සිට ආපසු කල්කතාවට යන්නට සැරසෙන විට මයික් තමන්ට හදිසියේ හවුල් ගිවිසුමක් අත්සන් කරන්නට කීවත් එය නොකළ බව රේ ලියා තිබෙනවා. එය කල්කතාවට එවන්න යයි කියා රේ ඉන්දියාවට ගියා. නමුත් ගිවිසුම ආවේ නැහැ. ටික කලකට පසු රේ මුණගැසීමට ආ කොලම්බියා සමාගමේ නියෝජිතයෙක් රේට කීවේ මේ ව්‍යාපෘතියෙන් කෙසේ හෝ මයික් විල්සන් ඉවත් කළ හොත් එය නොවරදවා ම රූගත කිරීම්වලට යොමු කළ හැකි බවයි.

The Alien චිත‍්‍රපට ව්‍යාපෘතිය සිදු නොවන බව තේරුම් ගත් රේ එය තම සිතෙන් ඈත් කිරීමට කණගාටුවෙන් නමුත් තීරණය කළා. මේ ගැන ඔහු පසුව ලියුවේ මෙලෙසයි. ‘‘වසරක් පමණ මේ ගැන කිසිදු ආරංචියක් ලැබුණේ නැහැ. හදිසියේ ම ආතර් ක්ලාක් මට ලියුමක් ලියා දැනුම් දුන්නේ මයික් විල්සන් හිස මුඩු කොට, දකුණු ඉන්දියාවේ කැලෑවක භාවනා කරන්නට ගිය බවයි. එයට ටික කලකට පසු (ස්වාමි කෙනෙකු බවට පත්) මයික් මට ඉතා කෙටි ලියුමක් ලියමින් තිර රචනයේ හවුල් අයිතිය තමන් අත් හරින බව කීවා.’’

මයික් එය ප‍්‍රකාශ කළේ අමුතු වදන් පෙළකින්. මයික් රේට ලියූ අන්තිම ලිපියේ තිබුණේ මෙපමණයි. ‘‘පි‍්‍රය රාවණා, සීතාව ඔබ රඳවා ගන්න. ඇය මුඵමනින් ම ඔබට හිමියි. ඇය සමග එක්ව මුඵ ලොව ම කුල්මත් කරන්න.’’ : (“Dear Ravana. You may keep Seetha. She is yours. Keep her, and make her and the world happy.“)

මේ අවසන් ලියුම් ගනුදෙනුව සිදුවූයේ 1970දී පමණ විය යුතුයි. ඉනික්බිති වෙනත් චිත‍්‍රපට ගණනාවක් නිපදවීමේ නිරත වූ රේට පිටසක්වලයා ගැන සිතන්නට අවකාශයක් තිබුණේ නැහැ.

1982දී ස්ටීවන් ස්පිල්බර්ග් අධ්‍යක්‍ෂණය කළ E.T. the Extra-Terrestrial  නම් චිත‍්‍රපටයේ ප‍්‍රධාන චරිතය වූයේත් පිටසක්වලින් එන බුද්ධිමත්, මැජික් බඳු චිත්ත බලයන් ඇති හා ඉතා මිත‍්‍රශීලී ජීවියෙක්. ET මුලින් ම හමු වී මිතුරු වන්නේ අමෙරිකානු දරුවන් කිහිප දෙනකු සමගයි. එරට හමුදා නිල තන්ත‍්‍රය ET හසු කර ගන්නට තැත් කළත් ඔහුගේ චිත්ත බලයෙන් හා දරුවන්ගේ උපක‍්‍රමශීලී බව නිසා එයින් ගැලවී යළිත් තමන් ආ ලෝකයට පිටත් වී යාමේ සංත‍්‍රාසමය කථාව මේ චිත‍්‍රපටයේ දිග හැරෙනවා.

ET නිපදවා ප‍්‍රදර්ශනයට මුදා හරින තුරු මේ ගැන කිසිවක් රේ දැන සිටියේ නැහැ. එය නැරැඹූ පසු මේ කථාව තමන් දශක දෙකකට පෙර ලියූ ‘බන්කුබාබු බන්දු’ ළමා කථාවට බෙහෙවින් සමාන බව රේ වටහා ගත්තා. මේ පසුබිම දැන සිටි ඉන්දීය චිත‍්‍රපට විචාරකයන් හා මාධ්‍යවේදීන් ද මේ සමානකම ප‍්‍රසිද්ධියේ පෙන්වා දීමට පටන් ගත්තා.

ඉන්දීය මාධ්‍ය අමතා රේ කීවේ: ‘මා කොලම්බියා චිත‍්‍රපට සමාගමට ලියා දුන් තිර රචනයේ කෙටුම්පත හොලිවුඞ් පුරයේ එවකට සංසරණය වූ බව දන්නවා. ඒ කථාව හා ET අතර සමානකම් බොහෝයි. මෙය අහඹු සිදුවීමක් කියා බැහැර කරන්නට අමාරුයි.’

මේ වාර්තා ඇසූ ස්පිල්බර්ග්, තමා කිසි දිනක The Alien තිර රචනය දැක නැති බවත්, ඒ ගැන කිසිවක් අසා තිබුණේවත් නැති බවත් අවධාරණය කළා. ‘‘එම තිර රචනය හොලිවුඞ් ආ කාලයේ මම උසස් පෙළ පාසල් සිසුවෙක්. මා මේ ගැන හාංකවිසියක්වත් දැන සිටියේ නැහැ!’’

කෙසේ වෙතත් 1960-70 දශකයේ The Alien චිත‍්‍රපටය නිපදවූවා නම් එයට යම් සමාන කථා පුවතක් රැගත් ET චිත‍්‍රපටය මෙතරම් ජනපි‍්‍රය හෝ නැවුම් හෝ නොවන්නට හොඳට ම ඉඩ තිබූ බව මැදහත් විචාරකයෝ කියනවා.

(1979දී රිඞ්ලි ස්කොට් නම් බි‍්‍රතාන්‍ය සිනමාකරුවා තැනූ Alien චිත‍්‍රපටය හා එහි අනුගාමී කෘතීන් අපේ කථාවට කිසිසේත් සම්බන්ධයක් නැහැ.)

Continued: සිවුමංසල කොලූගැටයා #151: පිටසක්වලයාගේ අකරතැබ්බය: සත්‍යජිත් රේ නොහැදු චිත‍්‍රපටයේ කථාව – 2

 

Stopping the waves: How can natural barriers like mangroves protect coastal areas?

Cartoon in The Philippine Star, 26 Nov 2013
Cartoon in The Philippine Star, 26 Nov 2013

Arriving in the Philippines just two weeks after the super typhoon Haiyan (local name Yolanda) hit the archipelago nation on 8 November 2013, I’ve been following many unfolding debates on disaster recovery and resilience.

The Filipino media have been full of post-disaster stories. Among them, I came across an editorial in the Philippine Star on 26 Nov 2013, titled Stopping the Waves, which touched on the role of protecting natural barriers that can guard coastal areas from storm surges.

A key excerpt: “Nothing can stop a storm surge, but there are ways of minimizing the impact of powerful waves. Levees have been built in some countries, although the ones in New Orleans were breached by the storm surge during Hurricane Katrina. Another option is to develop mangrove forests, which can also function as bird sanctuaries and breeding grounds for marine life.”

It added: “Yolanda has revived the debate over the proposed destruction of the coastal lagoon to make way for commercial development. That mangrove forest must be protected and expanded rather than destroyed, and more mangrove areas must be propagated throughout the archipelago. You can’t roll back deadly waves, but their punch can be blunted. Natural barriers should help do the job.”

This is just what TVE Asia Pacific’s regional TV series The Greenbelt Reports highlighted. Filmed at 12 locations in four Asian countries (India, Indonesia, Sri Lanka and Thailand) which were hardest hit by the Indian Ocean tsunami of December 2004, the series showcased Nature’s protection against disasters and climate change.

It covered three coastal ecosystems or ‘greenbelts’ — coral reefs, mangroves and sand reefs. Reporters and producers from TVE Asia Pacific journalistically investigated the state of greenbelts in South Asia and Southeast Asia by talking to researchers, activists and government officials. They also looked at efforts to balance conservation needs with socio-economic needs of coastal communities.

Here’s the overview documentary (additionally, there were 12 stand-alone short videos as well):

The Greenbelt Reports: Armed by Nature: Part 1 of 3

The Greenbelt Reports: Armed by Nature: Part 2 of 3

The Greenbelt Reports: Armed by Nature: Part 3 of 3

Watch the entire TV series online for free at: http://www.greenbelts.net/

සිවුමංසල කොලූගැටයා #141: විස වගාවට වැට බදින්න ක‍්‍රමයක් මෙන්න!

How can we protect ourselves from slow poisoning by agrochemical residues in our food? In this week’s Ravaya column, I discuss two options for Sri Lanka: organic farming, and the in-situ testing of farm produce for residues (after determining maximum residue levels).

I covered similar ground in English on 11 Aug 2013: When Worlds Collide #78: Homicide by Pesticides: Can we escape?

Pesticides on a Plate
Image courtesy Pesticide Action Network

‘ජාතියට වස කවන්නෝ කවරහුද’ මැයෙන් ගිය සතියේ මා ලියූ කොලම බොහෝ දෙනකුගේ අවධානයට ලක් වුණා.

උඩරට අර්තාපල් හා එළවඵ වවන ගොවීන්ගේ පලිබෝධ නාශක භාවිතය ගැන හෙක්ටර් කොබ්බෑකඩුව ගොවි කටයුතු පුහුණු හා පර්යේෂණායතනය (HARTI) මඟින් කළ සමීක්‍ෂණයක් මත පදනම් වී මා හෙළි කළේ අපේ සමහර ගොවීන් දැන දැන ම විස රසායන යෙදු ආහාර වෙළඳපොළට එවන සැටියි.

තමන්ගේ පවුලේ ආහාරයට නොගන්නා වසවිස සහිත එළවඵ, සෙසු පාරිභෝගිකයන්ට සපයන මේ ගොවීන් ජාතියට වසවිස කවන්නෝ නොවෙයි ද?

සමහර පාඨකයන් මේ සෘජු ප‍්‍රශ්න කිරීමට කැමති වූයේ නැහැ. සති කිහිපයකට පෙර හේන් ගොවීන් ගැන සානුකම්පිතව කථා කළ මේ කොලමින් ම දැන් ඔවුන් හෙළා දකින්නේ ඇයිදැයි කිහිප දෙනකු මගෙන් විමසුවා.

දැඩි සේ එල්බගත් කිසිදු මතවාදයක් නැති නිසා මට සාක්ෂි හා තර්ක පදනම් කර ගෙන එසේ කළ හැකියි. ගොවීන් ඉතා වැදගත් මෙහෙවරක් ඉටු කළත් ඔවුන් ද රටේ නීතියට හා සමාජ සම්මතයට අනුකූලයි. එයට පිටුපාන විට සහේතුකව ඔවුන් විවේචනය කළ යුතුයි.

ගොවියා හා ගොවිතැන මැදහත්ව විග‍්‍රහ නොකර හැගීම් බරිතව ප‍්‍රතිපත්ති සම්පාදනයේ බරපතල අහිතකර විපාක අප සැවොම අත් වි`දිනවා. ගොවීන්ට ගරුසරු ඇතිව සැළකිය යුතු බව ඇත්තයි. එහෙත් ඒ ගෞරවය ඔවුන්ට හිමි වන්නේ පාරිභෝගික අපට වින නොකරන තාක් කල් පමණයි.

Pest and farmer cartoon

රසායනික පොහොර හෝ අධික විෂ සහිත පලිබෝධ නාශක නොයොදා, ස්වාභාවික පොහොර හා පලිබෝධ පාලන ක‍්‍රම මගින් බෝග වැවීම කාබනික ගොවිතැන (organic farming) ලෙස හඳුන්වනවා.

මුඵ රට ම එක්වරම මෙබඳු කාබනික ගොවිතැනකට යොමු විය හැකි නේදැයි එක් පාඨකයෙක් යෝජනා කළා. තර්කයක් හැටියට එය ඉතා හොඳයි. එහෙත් ප‍්‍රායෝගිකව එය කිරීමට දිගු කලක් ගත වනවා. දැඩි නීතිරීති හා දණ්ඩන හරහා මෙබන්දක් කඩිනම් කළ නොහැකියි.

ඇත්තට ම කාබනික ගොවිතැන ශී‍්‍ර ලංකාවේ කලෙක සිට කරනු ලබනවා. එයට කැප වූ ගොවි සමිති හා සංවිධාන ද තිබෙනවා. ඔවුන්ගේ නිෂ්පාදිතයන් දේශීය වෙළඳපොළට යම් තරමක් මුදා හැරිය ද බහුතරයක් පිටරට යවනවා.

අපේ රටේ නිපදවෙන හොඳම තේ කොළ පිටරට යැවෙන්නා සේ ම බොහෝ කාබනික ආහාර ද විදෙස් වෙළඳපලවලට යන්නේ ඒවාට ඉහළ මිළක් ගෙවන්නට යුරෝපය, අමෙරිකාව, ජපානය වැනි රටවල නැඹුරුවක් ඇති නිසායි. මෙරට වෙළඳපොලේ ද කාබනිකව වැවූ සහල්, පළතුරු හා එළවඵ අනෙක් (රසායනික යොදා වැවූ) ආහාරවලට වඩා මිළෙන් ඉහළයි.

සෞඛ්‍යාරක්‍ෂාව සඳහා වුවත් වැඩි මිළක් ගෙවා කාබනිකව වැවූ ආහාර නිතිපතා මිළට ගත හැක්කේ අප කීයෙන් කී දෙනාට ද? කාබනික ගොවිතැන වෙළඳපොළ ප‍්‍රධාන ප‍්‍රවාහය වීමට නම් මේ මිළ පරතරය තුරන් කළ යුතුයි. එසේ නොවන තාක් කල් එය ඉහළ මධ්‍යම පාංතික සුඵතරයකගේ හා පරිසරවේදීන්ගේ වරප‍්‍රසාදයක්ව පවතිනවා.

අපේ කලාපයේ ජනගහනයෙන් දෙවැනි කුඩා ම රට වන භූතානය වසර 2020 වන විට සිය ගොවිතැන මුඵමනින් ම කාබනිකව කිරීමට ඉලක්ක කරනවා.

2013 පෙබරවාරියේ නවදිල්ලියේ පැවැති ජාත්‍යන්තර තිරසාර සංවර්ධන සමුඵවකදී භූතාන් කෘෂිකර්ම ඇමති පේමා ග්‍යම්ෂෝ (Pema Gyamtsho) මෙය ප‍්‍රකාශයට පත් කළා. සොබාදහම සමග සහජීවනයෙන් විසීම මූලික කර ගත් බෞද්ධ දර්ශනයට අනුව යමින් ද සිය ජනයාගේ සෞඛ්‍යය සැළකිල්ලට ගනිමින් ද මේ තීරණයට එළඹුණු බව ඔහු කියා සිටියා.

මුඵ රටේ ජනගහනය ලක්ෂ 7ක් සිටින භූතානය වැනි කුඩා රටකට මෙබඳු වෙනසක් කිරීම ලෙහෙසියි. දැනටත් කෘෂිරසායනික භාවිතා කරන්නේ එරට ගොවීන්ගෙන් සුඵ ප‍්‍රතිශතයක් පමණයි.

‘‘කාබනික ගොවිතැනෙන් පමණක් අපේ සියඵ ආහාර බෝග නිපදවා ගැනීමට යොමු වීමට අපට වසර කිහිපයක් අවශ්‍යයි.’’ භූතාන අමාත්‍යවරයා කියනවා.

භූතානයේ කාබනිකව වවන රතු සහල්, ඇපල් හා හතු ආදිය දැනටමත් ඉහළ මිළකට දියුණු රටවලට විකුණනවා. මුඵ රට ම කාබනික ගොවිතැන පමණක් කරන විට ඔවුන්ට ලෝක වෙළඳපොළේ තම නිෂ්පාදිත සඳහා වඩාත් හොඳ ඉල්ලූමක් මතු වනු ඇතැයි අපේක්‍ෂා කළ හැකියි.

භූතානය පිවිසි මාර්ගයට රටක් ලෙස අපටත් කෙදිනක හෝ යොමු වීමට හැකි නම් ඉතා  අගෙයි. එහෙත් භූතානයේ මෙන් තිස් ගුණයක පමණ ජනකායක් සිටින අපේ රටේ ආහාර අවශ්‍යතා සහ වෙළඳපොළ සංකීර්ණත්වය ඊට වඩා ඉහළයි. ඒ නිසා කුඩා රටවල් මෙන් ඉක්මන් ප‍්‍රතිපත්ති වෙනසකට යොමුවීම අපහසුයි.

සමස්ත ගොවිතැන කාබනික කිරීම දිගුකාලීන ඉලක්කයක් ලෙස තබා ගනිමින් අපට ඉක්මනින් ගත හැකි යම් කි‍්‍රයාමාර්ග ද තිබෙනවා.

ආහාරපානවල පැවතිය හැකි උපරිම පලිබෝධ නාශක ශෙෂයන් (Maximum Residue Levels) නිර්ණය කොට නීතිගත කළ යුතුයි. එම සීමාවන් නීතිගත නොකර තිබෙන තුරු වෙළඳපොලේ විකිණෙන ධාන්‍ය, එළවඵ හා පළතුරුවල වසවිස ඇති බවට තහවුරු කළත් නීතියෙන් දඩුවම් කිරීම අපහසු වනවා.

මේ ප‍්‍රශ්නයේදී සෞඛ්‍ය, පාරිභෝගික හා කෘෂිකර්ම අමාත්‍යාංශ මනා සේ සම්බන්ධීකරණය වීම ඉතා වැදගත්. එසේ ම පලාත් පාලන ආයතනවලට ද පාරිභෝගික ආරක්‍ෂණ අධිකාරියට ද මීට වඩා සකී‍්‍රයව මැදිහත් වියහැකියි.

Dr. Bhichit Rattakul
Dr. Bhichit Rattakul

මෙහිදී මට සිහිපත් වන්නේ 1990 දශකය අගදී තායිලන්තයේ බැංකොක් නගර ප‍්‍රදේශයේ ආණ්ඩුකාරයා (Governor of Bangkok) ලෙස ඡන්දයෙන් පත්වූ ආචාර්ය භිචිත් රතකුල් (Dr Bhichit Rattakul) ගත් නිර්භීත කි‍්‍රයාදාමයයි.

කෘෂිරසායන අනිසි භාවිතය තායි ගොවීන් අතර ද බහුල නරක පුරුද්දක්. මධ්‍යම රජයෙන් මෙයට පිළියම් සොයන තුරු බලා නොසිට අගනුවර හා තදාසන්න ප‍්‍රදේශවල වාසීන්ට වඩාත් සුරක්‍ෂිත ආහාර ලබාදීමට ආචාර්ය රතකුල් වැඩපිළිවෙලක් යෙදුවා. ඔහු වෘත්තියෙන් විද්‍යාඥයකු වීමත් මෙයට උදව් වන්නට ඇති.

බැංකොක් හා අවට වෙසෙන මිලියන් 10කට වැඩි ජනකායකට අවශ්‍ය එළවඵ හා පළතුරු සැපයෙන්නේ සයි මූම් වොං (Si Moom Wong) නම් තොග වෙළඳපොළ හරහා. එරට පුරා වවන බෝග නිෂ්පාදිත දිනපතා මෙහි ගෙන එනවා. දිනකට ලොරි 2,000ක් පමණ බැගින්.

මේ තොග වෙළඳපොලේදී නිෂ්පාදිත සාම්පල් ලබාගෙන එහිදී ම ඉක්මනින් පලිබෝධ නාශක ශේෂයන් සඳහා ඒවා පරීක්‍ෂා කිරීමට ජංගම රසායනගාරයක් පිහිටුවනු ලැබුවා.  ඕනෑ ම ගොවියකුගෙන්, අතරමැදි තොග වෙළෙන්දකුගෙන් හෝ වෙනත් අලෙවිකරුවකුගෙන් සාම්පල් ලබා ගෙන පිරික්සීමේ නිල බලය ලත් රසායන විද්‍යා තාක්‍ෂණවේදීන් පිරිසක් ඔහු එයට අනුයුක්ත කළා.

නීතිගත උපරිම පලිබෝධනාශක ශෙෂයන් ඉක්මවා ගිය සියඵ ම එළවඵ හා පළතුරු තොග පිටින් අලෙවියට ඉඩ නොදී ප‍්‍රතික්ෂේප කරනු ලැබුවා. මුලදී මේ දැඩි පියවරෙන් සැලූණු ගොවීන් හා වෙළඳුන් උද්ඝෝෂණ කළා.

ඕනෑ ම රටක ගොවීන්ට ලොකු ජනමතයක් හා මාධ්‍ය අනුකම්පාවක් මතු කළ හැකියි. එහෙත් අපක්‍ෂපාතී, නිර්භය හා පාරදෘශ්‍ය ක‍්‍රමවේදයක් හරහා ආචාර්ය රතකුල් ඇතුඵ කාර්ය මණ්ඩලය මේ බලපෑම්වලට කිසි විටෙක හිස නැමුවේ නැහැ. මධ්‍යම රජයේ දේශපාලන බලපෑම්වලට ද නතු නොවී නීතිය දිගටම කි‍්‍රයාත්මක කිරීමට අවශ්‍ය පෞරුෂය හා කැපවීම මේ නගරාණ්ඩුකාරයාට තිබුණා.

මේ නීතිගරුක පුද්ගලයා සමග සෙල්ලම් කරන්නට බැරි බව ටික දිනකින් ම තායි ගොවීන් තේරුම් ගත්තා. මහන්සියෙන් වවා ගත් ඵලදාව විකුණා ගන්නට  ඕනෑ නම් පලිබෝධ නාශක අධික ලෙස භාවිතය නොකළයුතු බව ඔවුන්ට වැටහුනා. සති කිහිපයක් ඇතුළත තොග වෙළඳපොලේ ප‍්‍රතික්‍ෂෙප වන තොග ප‍්‍රමාණය සීඝ‍්‍රයෙන් පහත වැටුණා. ඒ කියන්නේ පාරිභෝගිකයාට වඩාත් හිතකර ඵලදාවක් ලද හැකි වූ බවයි.

පලිබෝධ නාශක ශෙෂයන්ගේ උපරිමය ගැසට් කිරීමෙන් පසුව අපේ රටෙත් මෙබන්දක් කළ හැකි නම් කෙතරම් අගෙයි ද?

පිටකොටුවේ හෝ දඹුල්ලේ තොග වෙළඳ සංකීර්ණයන්ගේ ඉක්මන් පරීක්‍ෂාවන් හරහා ප‍්‍රතිඵල කාටත් පෙනෙන ලෙස ප‍්‍රකාශයට පත් කරමින්, සීමාව ඉක්ම වූ තොග සහමුලින් ම ප‍්‍රතික්‍ෂෙප කරන්නට හැකි වේ ද? එයට අපේ ගොවීන් හා වෙළඳුන් කෙසේ ප‍්‍රතිචාර දක්වයි ද?

අපක්‍ෂපාතී හා නිර්භය ලෙස නීතිය කි‍්‍රයාත්මක කිරීම පමණක් සෑහෙන්නේ නැහැ. මහජන සම්බන්ධතා, මාධ්‍ය ආවරණය හා පාරිභෝගිකයන්ගේ සහයෝගය දිනා ගැනීම ද අවශ්‍යයි. බැංකොක් නගරාණ්ඩුකාරවරයා උපක‍්‍රමශීලිව ඒ සියඵ සාධක පෙළ ගස්වා ගත්තා.

එසේ නැතිව නීතියේ බලයෙන් පමණක් වෙනසක් ඇති කිරීමට උත්සාහ කිරීම නොසෑහෙන බව මෑත කාලයේ අපේ පාරිභෝගික ඇමතිවරයා ලත් අත්දැකීම්වලින් පෙනී යනවා.

2002දී මා හඳුනන බි‍්‍රතාන්‍ය ජාතික මාධ්‍යවේදිනියක් බැංකොක් අත්දැකීම ද පාදක කර ගෙන BBC නාලිකාවට වාර්තා චිත‍්‍රපටයක් (Toxic Trail) නිපද වුවා. එහි එක් තැනෙක ආචාර්ය රතකුල් මෙහෙම කියනවා.

‘‘අධික ලෙස රසායන යෙදු ආහාර වෙළඳපොලට එනවා ද යන්න ගැන රජය මෙන් ම පාරිභෝගිකයන් ද නිතිපතා විමසිලිමත් වියයුතුයි. අපේ බොහෝ පාරිභෝගිකයෝ ඉතා හොඳ පෙනුම ඇති, කිසිදු පලූද්දක් නැති එළවඵ හා පළතුරු සොයනවා. එබඳු ඵලදාව  ඕනෑවට වඩා රසායනික යොදා ඇත්දැයි සැක සහිතයි. යම් තරමකට හිල් සැදුණු, කෘමීන් විදි බවට ලකුණු ඇති එළවඵ හා පළතුරු එතරම් දැඩි ලෙස රසායනික යෙදීමකට ලක්ව නැතැයි සිතිය හැකියි.’’

අපේ පරිසරවේදීන් සහමුලින් කාබනික ගොවිතැන ගැන දිගුකාලීන සිහින දකින අතර බැංකොක් අත්දැකීම මෙරට කි‍්‍රයාත්මක කරන්නට එඩිතර දේශපාලකයකු හෝ රාජ්‍ය නිලධාරියකු හෝ සමග සහයෝගයෙන් වැඩ කළොත් කෙතරම් අපූරුද?

හැමදාමත් කුමන්ත‍්‍රණවාදී තර්ක කරමින් සිටිනවා වෙනුවට ජනසමාජයට ප‍්‍රයෝගිකව හොඳ දෙයක් කරන්නට පරිසරවේදීන්ට මෙය අගනා අවස්ථාවක්.

සිංහලයට හඩ කැවූ BBC වාර්තා චිත‍්‍රපටය විස වගාවට වැට බඳිමු නරඹන්න:

Malima TV show on innovation wins Sumathi Tele Award

Sumathi Tele AwardsI’m delighted that Malima TV show on innovation, which I presented on Sri Lanka’s national TV Rupavahini for much of 2012, just won a Sumathi Tele Award — our equivalent of the Emmy Awards.

A Special Jury Award was presented to Malima at the 18th Sumathi Tele Awards festival held in Colombo on 30 October 2013.

The jury commended the studio-based show for both its content and presentation, noting our creative effort to link technology to everyday life in solving problems.

Exact jury citation (in Sinhala) read:

උතුර දකුණ මාරු නොකොට,

බුද්ධියෙන් ප‍්‍රඥාව කරා,

සතුටින් ගුණ නුවනින් යනුව ජීවිතය ගවේෂණය සඳහා

නව දිශානතියකින් කළ ඉදිරිපත් කිරීමක්.

සංකල්‍ය නිර්මාණයේ නිර්මාණශීලීතාව අගය කිරීමක්.

ජාතික රූපවාහිනීය නිෂ්පාදනය කළ,

නාලක ගුණවර්ධන ඉදිරිපත් කළ,

සුමින්ද තිලකසේන අධ්‍යක්‍ෂණය කළ

මාලිමා වැඩසටහනට පිරිනමනු ලබන සම්මානයයි මේ…..

The award was received by the show’s producer Mr Suminda Thilakasena and myself; it was presented by Ms Pavithra Wanniarachchi, Minister of Power & Energy, one of the guests of honour that evening.

Ms Pavithra Wanniarachchi, Minister of Power & Energy, presents Sumathi Tele Award to Suminda Thilakasena (left) and Nalaka Gunawardene on 30 Oct 2013
Ms Pavithra Wanniarachchi, Minister of Power & Energy, presents Sumathi Tele Award to Suminda Thilakasena (left) and Nalaka Gunawardene on 30 Oct 2013

Sumathi Awards have been organised by the privately owned Sumathi Group since 1995. It has established itself as the leading awards festival of the Lankan television industry that started in 1979.

Rupavahini broadcast of the evening (our award is presented around 16th minute):

Full awards list, as published in Lakbima daily newspaper, 1 November 2013:

Full list of award winners at 18th Sumathi Tele Awards, as published in Daily Lakbima, 1 Nov 2013
Full list of award winners at 18th Sumathi Tele Awards, as published in Daily Lakbima, 1 Nov 2013

සිවුමංසල කොලූගැටයා #139: නෙල්සන් මැන්ඩෙලා විශිෂ්ට සන්නිවේදකයකු වූ සැටි

In this week’s Ravaya column (in Sinhala), I discuss how Nelson Mandela was a master communicator in terms of public speaking skills, media relations and strategy.

See also: Invictus – Clint Eastwood and Morgan Freeman serve more Mandela magic

Nelson-Mandela in prison

නෙල්සන් මැන්ඩෙලා දකුණු අපි‍්‍රකාවේ වර්ණභේදවාදය (Apartheid) හමාර කොට ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී හා ජන සම්මතවාදී රාමුවකට එරට යොමු කළේ ඉමහත් පරිශ‍්‍රමයකින්. එම සංක‍්‍රාන්තියේදී ප‍්‍රතිවිරුද්ධ මත දරණ, ආවේගශීලී අනුගාමිකයන් හා සහෘදයන් සමග සාවධානව සාකච්ජා කරමින්, එහෙත් සිය මූලික අරමුණු පාවා නොදෙමින් ඔහු ගිය ගමන විසි වන සියවසේ දිරිය ජිවිතයක කථාවයි.

ඒ හපන්කම් කරන්නට ඔහුගේ ප‍්‍රතිපත්තිගරුක බව හා අධිෂ්ඨාන ශක්තිය මෙන් ම ව්‍යක්ත සන්නිවේදන හැකියාව ද උපකාරී වුණා. මැන්ඩෙලා සාර්ථක නායකයකු වූයේ මිනිස් සිතුම් පැතුම් හඳුනා ගෙන, උපක‍්‍රමශීලී ලෙසින් සන්නිවේදන ක‍්‍රම හා තාක්‍ෂණයන් යොදා ගැනීම හරහායි. මේ ගැන ටිකක් විපරම් කිරීම වටිනවා.

මැන්ඩෙලාගේ සන්නිවේදන කුසලතාව හුදෙක් ඔහුගේ චිත්තාකර්ෂණීය ගති සොබාව (charisma) නිසා ම මතු වන්නක් නොවෙයි. එය පිටුපස පැහැදිලි චින්තනයක් තිබෙනවා.

20 වන සියවස මුල් කාලයේ (1918) ඉපිද, දෙවන ලෝක යුද්ධ සමයේ තරුණ වියට පත් වූ මැන්ඩෙලා ගෙවී ගිය සියවසේ සන්නිවේදන තාක්‍ෂණයන්ගේ ප‍්‍රගමනය සීඝ‍්‍රව සිදු වූ සැටි පෞද්ගලිකව අත් දුටුවා.

ඔහු උපදින විට රේඩියෝ හා සිනමා මාධ්‍ය තවමත් ලෝකයට අඵත්. දේශීය මට්ටමේ ටෙලිවිෂන් විකාශයන්, ලෝක මට්ටමේ චන්ද්‍රිකා ටෙලිවිෂන් විකාශයන්, ඉන්ටර්නෙට් මාධ්‍යය හා ජංගම දුරකථන සේවා යන සියල්ල ම පැන නැගී, කෙමෙන් ජන සමාජයේ ප‍්‍රචලිත වනු ඔහු බලා සිටියා.

දකුණු අපි‍්‍රකාවේ සුඵතර සුදු පාලකයන්ගේ දරදඩු, වර්ණභේදවාදී පාලනයට එරෙහිව මතවාදීව අරගල කොට ඉනික්බිති යටිබිම්ගත දේශපාලනයට පිවිසි මැන්ඩෙලා ඇතුඵ ANC සාමාජිකයෝ යම් ප‍්‍රචණ්ඩකාරී කි‍්‍රයාවල ද නිරත වුණා. මේ හේතුවෙන් අත්අඩංගුවට පත්වූ ඔහු ඇතුඵ පිරිසක් බරපතල චෝදනා ලබා 1962-64 වකවානුවේ දීර්ඝ නඩු විභාගයකට ලක් වුණා. එහිදී චෝදනා ප‍්‍රතික්ෂේප කරමින්, තමන් නිවැරදි බවත්, වරද ඇත්තේ අසාධාරණ රාජ්‍ය තන්ත‍්‍රයේ බවත් මැන්ඩෙලා තර්ක කළා.

Nelson Mandela hands the 1995 Rugby World Cup to Francois Pienaar, captain of South African team (Photo courtesy The Sun, UK)

සිරගත කර සිටි 1962 – 1990 වකවානුවේ ඔහුට බරපතල සන්නිවේදන සීමා පනවා තිබුණා. එයින් වසර 18ක් ඔහු ගත කළේ රොබන් දුපත (Robben Island) නම් බන්ධනාගාර දිවයිනේ. කේප්ටවුන් වෙරළබඩ නගරයේ සිට කිලෝමීටර් 7ක් මුහුදට වන්නට පිහිටි මේ කුඩා දිවයිනේ සිර කරනු ලැබූ මැන්ඩෙලා ඇතුඵ ANC සාමාජිකයන්ට යළි කිසිදා නිදහසක් ලැබෙතැයි ලෝකයා හෝ ඔවුන්වත් සිතුවේ නැහැ.

රේඩියෝ අසන්නට හෝ පත්තර කියවන්නට හෝ දේශපාලන සිරකරුවන්ට බොහෝ විට අවකාශ තිබුණේ නැහැ. තම පවුලෙන් ලියුමක් පවා ලද හැකි වූයේ මාස හයකට වතාවක් පමණයි. එමෙන් ම සිර ගෙදර ජීවිතයේ සමහර කාලවලදී ඔහුට කැලැන්ඩරයක් හෝ ඔරලෝසුවක්වත් පාවිච්චි කරන්නට ඉඩ ලැබුණේ නැහැ.

සිර ගතව සිටි දිගු කාලය තුළ සුදු සම ඇත්තවුන් සමග තිබූ කේන්තිය කෙමෙන් පහව ගිය බවත්, ඒ වෙනුවට විෂම ක‍්‍රමය ගැන තමන්ගේ කෝපය හා පිළිකුල වඩාත් තීව‍්‍ර වූ බවත් මැන්ඩෙලා සිය ආත්ම චරිත කථාවේ (Long Walk to Freedom, නිදහසට ගිය දිගු ගමන) කියනවා.

සිර ගෙදර බරපතල කම්කරු වැඩ කරන අතර මනස ඒකාග‍්‍ර කර ගනිමින්, තම මර්දකයන්ගේ චරියාව සමීපව අධ්‍යයනය කරමින් මැන්ඩෙලා අනාගත දකුණු අපි‍්‍රකාව ගොඩ නඟන සැටි සැළසුම් කළා. කර්කෂ තත්ත්‍වයන් හමුවේ එයින් නොසැළී පැහැබර අනාගතයක් ගැන සිතීමට හැක්කේ බෙහෙවින් අධිෂ්ඨානශීලී පුද්ගලයකුට පමණයි.

සීමා බන්ධන මැද වුවත් රට, ලෝකය හා ඓතිහාසික ප‍්‍රවාහයන් ගැන ඔහු ගැඹුරින් අධ්‍යයනය කළා. පොදුවේ නූතන ලෝකයේත්, විශේෂයෙන් දකුණු අපි‍්‍රකාවේත් මිනිසුන් සිතන පතන ආකාරය නවීන සන්නිවේදන මාධ්‍ය හා තාක්‍ෂණයන් මගින් බලපෑමට ලක් වන සැටි ඔහු මෙනෙහි කළා.

නිදහස පතා අරගල කළ වෙනත් විප්ලවකරුවන් බොහෝ විට තැත් කළේ මුඵමනින් තමන්ගේ මතයට හැකි තාක් ජනයා හැකි ඉක්මනින් නතු කර ගන්නයි. එහෙත් මැන්ඩෙලා සිය ජනයාට අවිහිංසාවාදීව හා තර්කානුකූලව සිතන්නට බලපෑම් කළා.

උද්වේගකර කථා හා වචන හරඹයන්ට වඩා නූතන මාධ්‍ය හරහා ජන මනසට සැහැල්ලූ ලෙසින් සමීප විය හැක්කේ කෙසේ ද යන්න ඔහු සොයා බැලූවා. මේ නිසා මැන්ඩෙලා පරමාදර්ශීය ජන නායකයකු වනවාට අමතරව සූක්‍ෂම ජන සන්නිවේදකයකු ද වනවා.

වසර 27ක් දේශපාලන සිරකරුවකු ලෙස සිටීමෙන් පසු 1990 පෙබරවාරි 11 වනදා මැන්ඩෙලා නිදහස් කරනු ලැබුවා. මේ ඓතිහාසික සිදුවීම වාර්තා කරන්නට දෙස් විදෙස් මාධ්‍යවේදීන් රැසක් කේප්ටවුන් නුවරට පැමිණියා.

මෙතැන් පටන් තමන් කියන හැම වචනයක් ම, කරන හැම කි‍්‍රයාවක් ම ඉතා සමීප ලෙසින් මාධ්‍ය විසින් හසු කර ගන්නා බවත්, තම දේහ චලන ඉගිවලින් පවා තම ජනයා යම් පණිවුඩ උකහා ගන්නා බවත් මැන්ඩෙලා තේරුම් ගත්තා. කැමරා සිය ගණනක් ඉදිරිපිට තාවකාලික වාසි තකා චණ්ඩියකු වනවා වෙනුවට දැඩි සංයමයෙන්, උපේක්‍ෂා සහගතව යුක්තිය හා සාධාරණය සඳහා ක‍්‍රමීය වෙනසක් කිරීමට ඔහු කි‍්‍රයා කළා.

ඔහු ජීවිතයේ මුල් වතාවට ප‍්‍රවෘත්ති සාකච්ජාවක් ඇමතුවේ හිරෙන් නිදහස් වුවාට පසුදා. 1963ට පෙර යටිබිම්ගත දේශපාලනය කරන කාලේ ඔවුන්ට ප‍්‍රසිද්ධියේ මාධ්‍ය ඇමතීමට ඉඩක් තිබුණේ නැහැ. එවකට එරට ටෙලිවිෂන් තිබුණේ ද නැහැ.

වයස 71දී තම මුල් ම ප‍්‍රවෘත්ති සාකච්ජාව අමතමින් මැන්ඩෙලා සාවධානවත්, උපේක්‍ෂා සහගතවත් ANC ප‍්‍රතිපත්ති හා ස්ථාවරය පැහැදිලි කළා. ලොව පුරා මාධ්‍ය ආයතනවලින් ආ මාධ්‍යවේදීන්ගේ ප‍්‍රශ්නවලට හැකි තාක් සත්‍යවාදීව උත්තර දුන්නා. එතැනින් පටන්ගත් මැන්ඩෙලාගේ මාධ්‍ය ජීවිතයට පොඩියක්වත් විරාමයක් ලැබුණේ නැහැ.

ටෙලිවිෂන් කැමරාවලට කථා කළ යුතු විලාසය හා එහිදී පවත්වා ගත යුතු දේහ චලන ආදිය තලතුනා වියේදී වුවත් මැන්ඩෙලා ඉක්මනින් ම ප‍්‍රගුණ කළා. ඔහු තැනේ, වෙලාවේ හා මාධ්‍යයේ හැටියට තම කථිකත්වය වෙනස් කිරීමට දක්‍ෂයි. ගාම්භීර හා ගැඹුරු සංකල්ප පවා සන්සුන්ව හා සුහදව කියන්නට ඔහුට ඇති හැකියාව විශිෂ්ඨයි.

1990 වන විට දකුණු අපි‍්‍රකාව පැවතියේ මහත් ව්‍යසනයක් අභිමුඛවයි. දශක ගණනක් තිස්සේ කැකෑරෙමින් තිබූ කඵ ජනයාගේ කෝපය එක් පසෙකිනුත්, ඔවුන්ගේ ඉමහත් ප‍්‍රාර්ථනා තව පසෙකිනුත් තුලනය කර ගන්නට අවශ්‍ය වුණා.

නිදහස ලැබූ මොහොතේ පටන් මැන්ඩෙලා කළේ සුදු පාලකයන් සමග සාකච්ජා විවෘතව හා මාධ්‍ය විසින් වාර්තා වන පරිද්දෙන් පමණක් කිරීමයි. රහසිගත ගනුදෙනු හෝ හොර ‘ඞීල්’ කිසිවකට ඉඩ දුන්නේ නැහැ. තමාගේ විශ්වාසනීයත්වය හා මාධ්‍ය හරහා රටත් ලෝකයත් ග‍්‍රහණය කිරීමේ හැකියාව ඔහු යොදා ගත්තේ ඉතා අසීරු දේශපාලන කි‍්‍රයාදාමයක් පාරදෘශ්‍ය ලෙසින් පවත්වා ගන්නටයි. මෙයත් ඔහුගේ සන්නිවේදන හැකියාවේ තවත් උදාහරණයක්.

අතිශයින් දුෂ්කර සංක‍්‍රාන්ති සමයක් පසුකර, රට අරාජික වන්නට ඉඩ නොතබා කි‍්‍රයා කළ මැන්ඩෙලා සහ ඔහුගේ නායකත්වයෙන් යුතු ANC පක්‍ෂය එරට පැවති මුල් ම සර්වජන මැතිවරණයෙන් පැහැදිලි ජයක් අත් කර ගත්තේ 1994 අපේ‍්‍රල් මාසයේ. එරට මුල් ම කඵ ජාතික රාජ්‍ය නායකයා ලෙස 1994 මැයි 10 වනදා මැන්ඩෙලා දිවුරුම් දී වැඩ බාර ගත්තා. ඒ වන විට වර්ණභේදවාදය තුරන් කිරීම හා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී මාවතට පිවිසීම උදෙසා එරට අවසන් සුදු ජනාධිපති F W ඩි ක්ලර්ක්ට හා මැන්ඩෙලාට 1993 නොබෙල් සාම ත්‍යාගය ලැබී හමාරයි.

One poem + two men = Rainbow Nation

රටේ දේශපාලන බලය මැතිවරණයක් හරහා දිනා ගත්ත ද ආර්ථික බලය තවමත් බොහෝ කොට සුදු සම ඇති දකුණු අපි‍්‍රකානුවන් සතු බවත්, රට හදන්නට ඒ අයගේ දායකත්වය නැතිව ම බැරි බවත් මැන්ඩෙලා වටහා ගත්තා. එහෙත් ඓතිහාසිකව අසාධාරණකම්වලට ලක්ව සිටි කඵ ජාතික බහුතරය, ඉක්මන් විසඳුම් හා සාධාරණයක් පතන බවත් ඔහු දැන සිටියා.

සම්මානනීය අමෙරිකන් නඵ හා චිත‍්‍රපට අධ්‍යක්‍ෂ ක්ලින්ට් ඊස්ට්වුඞ් 2009දී නිපද වූ Invictus නම් චිත‍්‍රපටයට හසු වන්නේ මැන්ඩෙලා ජනාධිපති වී මුල් මාස 18 තුළ සංහිදියාව හා සහජීවනය ඇති කරන්නට ඉතා සියුම් හා උපක‍්‍රමශීලී ලෙස කටයුතු කළ ආකාරයයි. සැබෑ සිදුවීම් මත පදනම් වී තැනූ මේ චිත‍්‍රපටය මැන්ඩෙලාගේ සන්නිවේදන හැකියාවේ උච්චස්ථානයක් මනාව කැටි කර දක්වනවා.

බලයට පත්වන බොහෝ රාජ්‍ය නායකයන් සුලබව කරන දෙයක් නම් රාජ්‍ය බලය යොදා ගෙන ජාතික මෙන් ම පෞද්ගලික විද්‍යුත් මාධ්‍ය නාලිකා හරහා දිගට හරහට රටවැසියන් ඇමතීමයි. ෆිදෙල් කැස්ත්‍රෝ වැනි විප්ලවීය නායකයන් පැය ගණන් ටෙලිවිෂන් හරහා රට අමතන්නට සමතුන්.

ඕනෑ නම් මැන්ඩෙලාටත් එබන්දක් කළ හැකිව තිබුණා. එහෙත් ටෙලිවිෂන් හරහා නිතර නිතර පෙනී සිටින දේශපාලකයන් ජනතාවට ඉක්මනින් එපා වන බව ඔහු තේරුම් ගත්තා.

1995දී ලෝක රග්බි පාපන්දු (රගර්) තරඟාවලිය පැවැත් වීමේ වරම දකුණු අප‍්‍රිකාවට ලැබී තිබුණා. රගර් කී‍්‍රඩාවේ යෙදෙන ප‍්‍රබල ජාතික කණ්ඩායමක් එරට තිබුණා. ජාතික යයි කීවාට එම කණ්ඩායමේ වැඩිපුර ම සිටියේ සුදු ජාතිකයන් හා මිශ‍්‍රිත සම්භවයක් තිබූ කී‍්‍රඩකයන්. වර්ණභේදවාදය බල පැවැති වසර 50කට ආසන්න කාලයේ රගර් සුදු ජාතික වරප‍්‍රසාදයක්ව තිබුණා. මේ නිසා රගර් ගැන බහුතරයක් ජනතාව තුළ තිබුණේ උදාසීනත්වයක් සහ කොන් කිරීමක්.

1994 මැයි මාසයේ මැන්ඩෙලාගේ ANC පක්‍ෂය මැතිවරණය ජය ගෙන බලයට පත් වූවත් රගර් කී‍්‍රඩා කණ්ඩායමේ ඉක්මන් වෙනසක් කළ හැකි පසුබිමක් තිබුණේ නැහැ. දශක ගණනාවක් තිස්සේ කඵ ජාතිකයන්ට හරිහැටි කී‍්‍රඩා අවස්ථා නොදීම නිසා කුසලතාව ඇති කී‍්‍රඩාකයන් ඔවුන් අතරින් බිහිව සිටියේ නැහැ. මේ නිසා 1995 ලෝක රගර් ශුරතාවලියට එරට නියෝජනය කළේ බහුතරයක් සුදු කී‍්‍රඩකයින්ගෙන් සමන්විත වූ පිළක්.

වර්ණභේදවාදය පැවති කාලය පුරා ම වාගේ දකුණු අපි‍්‍රකානු රගර් කණ්ඩායමට එරෙහිව විදෙස් පිළක් තරග වදින විට දකුණු අපි‍්‍රකාවේ බහුතරයක් කඵ ජනතාව කළේ විදෙස් පිළට ආවැඞීමයි.

මේ ආකල්පය වෙනස් කොට, ජාතික රගර් කණ්ඩායමට ‘චියර්’ කරන්නට මුළු රට ම කුළුගැන්විය හැකි නම් කෙතරම් අපූරු ද කියා මැන්ඩෙලා කල්පනා කළා. රගර් පිළේ නායක ප‍්‍රංශුවා පිනාර් (François Pienaar) හමු වී මේ ගැන කථාබහ කළ ජනාධිපති මැන්ඩෙලා, රට එක්සත් කිරීමට රගර් ශූරතාවලිය අවස්ථාවක් කර ගන්නට එකඟත්වයකට ආවා.

කී‍්‍රඩාකයන්ගේ සමේ වර්ණය කුමක් වුවත් ඔවුන් නියෝජනය කරන්නේ සමස්ත දකුණු අපි‍්‍රකාව ම බව මැන්ඩෙලා තම පාක්‍ෂිකයන්ට මතක් කරනවා. ඔවුන් සමහරක් විශ්වාස කරන්නේත් නැහැ බහුතර කඵ ජනයා මෙබඳු සුදු පිළකට චියර් කරාවිය කියා.

එහෙත් තරගවලිය ඇරැඹී ටික දිනකින් එය සිදු වනවා. දකුණු අපි‍්‍රකාව සහභාගි වූ දෙවන තරගය වන විට සුදු, කඵ, මිශ‍්‍රිත වර්ණ හා ජාති හේද නොතකා මුඵ රටම තම පිළට ආවඩනවා. මෙය මතක ඇති කාලෙක සිදු නොවූ අරුමයක්. එයට ප‍්‍රබල ලෙස දායක වන්නේ කී‍්‍රඩා තරග සජීව ලෙස ටෙලිවිෂන් හරහා රටට ම පෙන්වීමයි.

ජාතික ඒකාග‍්‍රතාවය, ජාතීන් අතර සංහිදියාව. සමගිය ආදී උතුම් සංකල්ප ගැන ඕනෑ තරම් හරවත් ලෙස රටවැසියා අමතා කථා කිරීමේ කථික හැකියාව මැන්ඩෙලා සතු වුණා. එසේ ම ඉතා ජනපි‍්‍රය රාජ්‍ය නායකයකු හැටියට ඕනෑ නම් ටෙලිවිෂන් ගුවන් කාලය එයට ලබා ගැනීමේ බලතල හා වරප‍්‍රසාදය ද ඔහුට තිබුණා. එහෙත් ඔහු කළේ ටෙලිවිෂන් හරහා බණ කීම වෙනුවට ව්‍යංගාර්ථයෙන් එහෙත් ප‍්‍රබලව මේ සංකල්ප නිරූපණය වන රගර් ශූරතාවලිය රටට පෙන්වීමයි.

Invictus චිත‍්‍රපටයේ උච්ච අවස්ථාව එළැඹෙන්නේ රගර් දැවැන්තයන් වන නවසීලන්ත පිළට එරෙහිව අවසන් මහ තරගය සමගයි. තියුණු තරගයකට පසු දකුණු අපි‍්‍රකාව ලෝක රගර් කුසලානය දිනා ගන්නවා. මුඵ රට ම එකම පී‍්‍රති ඝෝෂාවක් බවට පත් වනවා.

ඊට මාස කීපයකට පෙර බහුජන උදහසට ලක්ව සිටි ජාතික රගර් කණ්ඩායම කොයි කාගේත් වීරයන් බවට පත් වනවා. මේ හරහා තමන් ද අඵත් දකුණු අපි‍්‍රකාවේ ගෞරවනීය කොටස්කරුවන් බව සුදු ජනයාටත් තේරුම් යනවා.

වචයක්වත් මුවින් නොබැන, නවීන සන්නිවේදන තාක්‍ෂණය හා මාධ්‍ය සියුම් හා සංවේදී ලෙස හැසිර වීම හරහා මැන්ඩෙලා ලෝකයට අගනා සන්නිවේදන පාඩමක් කියා දෙනවා.

Long before Malala, there was Meena…

Meena and Mithu

Long before Malala, there was another spirited young girl named Meena.

Like Malala Yousafzai does today, Meena too spoke out for and on behalf of girls — their right to education, good health, nutrition and, most important, to be treated the same way as boys.

Like Malala, young Meena too spoke passionately yet courteously. While Malala challenged the ferocious Taliban, Meena took on the equally formidable adversary named tradition.

Malala and Meena could well have been sisters in arms — except that the latter isn’t quite real. She is a cartoon character imagined and developed by some of South Asia’s most talented animators and development communicators two decades ago.

UNICEF developed the Meena Communication Initiative (MCI) as a mass communication project aimed at changing perceptions and behaviour that hamper the survival, protection and development of girls in South Asia.

Here’s how their website describes Meena:

“Meena is a cartoon character from South Asia. She is a spirited, nine-year-old girl who braves the world – whether in her efforts to go to school or in fighting the stigma surrounding HIV/AIDS in her village.”

UNICEF launched Meena in September 1998 after eight years of extensive research in the region since the initial conceptualization. The name Meena was carefully chosen as it was found to span the different cultures in the region: people in Bangladesh, Bhutan, India, Maldives, Nepal,  Pakistan and Sri Lanka could relate to the name.

meena-1

A cast of carefully researched characters was created for Meena’s family and community. It included Meena’s talkative pet parrot Mithu, brother Raju, mom and dad, grandma and village school teacher.

There was no fundamentalist group threatening Meena’s village. Instead, it was grappling with poverty, ignorance and orthodoxy.

The Meena stories are entertaining and fun, but also reflect the realities of girls’ lives in South Asia. Through story-telling, important social messages are conveyed, such as the value of educating girls, freedom from exploitation and abuse, need for hygiene and proper sanitation, and the right of girls to a proper childhood not marred by under-age marriages.

In total, 13 Meena episodes were produced through a collaboration that involved Ram Mohan Studios of Mumbai and Hanna-Barbera affiliate Fil Cartoons of Manila.

Three examples:

Meena: Will Meena Leave School?

Meena: Count Your Chickens

Meena: Too Young to Marry

Meena is widely recognised and appreciated in most South Asian countries, and is a successful advocacy and teaching tool for girls’ and children’s rights. The Meena figure has achieved remarkable popularity as she tackles the key issues affecting children, and the threats to the rights of millions of girls in South Asia.

See also: September 2007: Shimu: Bangladesh’s real life ‘Meena’ enthralls millions on TV

Images and videos courtesy Unicef

Belling the ‘Policy Cats’: How Can Communication Help? Talk to PEER Science Conference 2013

Nalaka Gunawardene speaks at PEER Science Conference 2013 in Bangkok, 3 Oct 2013
Nalaka Gunawardene speaks at PEER Science Conference 2013 in Bangkok, 3 Oct 2013

How to ‘Bell’ the policy ‘cats’?

This question is often asked by researchers and activists who would like to influence various public policies. Everyone is looking for strategies and engagement methods.

The truth is, there is no one sure-fire way — it’s highly situation specific. Policy makers come in many forms and types, and gaining their attention depends on many variables such as a country’s political system, governance processes, level of bureaucracy and also timing.

Perfecting the finest ‘bells’ and coming across the most amiable and receptive ‘cats’ is an ideal rarely achieved. The rest of the time we have to improvise — and hope for the best.

Good research, credible analysis and their sound communication certainly increase chances of policy engagement and eventual influence.

How Can Communications Help in this process? This was the aspect I explored briefly in a presentation to the PEER Science Participants’ Conference 2013 held in Bangkok, Thailand, from 1 to 4 Oct 2013.

It brought together over 40 principal investigators and other senior researchers from over a dozen Asian countries who are participating in Partnerships for Enhanced Engagement in Research (PEER) Science program. PEER Science is a grant program implemented by the (US) National Academies of Science on behalf of the U.S. Agency for International Development (USAID) and in cooperation with the National Science Foundation (NSF).

I spoke from my professional experience and long involvement in public communication of research, especially through the media. I referred to key conclusions of the International workshop on Improving the impact of development research through better communication and uptake, held in London, UK, in November 2010 where I was a panelist.

I flagged some key findings of a global study by SciDev.Net (where I am an honorary trustee) which looked at the different contextual settings within which policymakers, the private sector, NGOs, media organisations and the research community operate to better understand how to mainstream more science and technology evidence for development and poverty reduction purposes.

I like show and tell. To illustrate many formats and approaches available, I shared some of my work with LIRNEasia and IWMI, two internationally active research organisations for which I have produced several short videos (through TVE Asia Pacific) communicating their research findings and policy recommendations.

PowerPoint (with video links embedded):

සිවුමංසල කොලූගැටයා #126 නෙල්සන් මැන්ඩෙලා: ගමන නොනිමෙයි!

In this week’s Ravaya column (in Sinhala), I pay tribute to Nelson Mandela whose 95th birthday was on 18 July 2013 — which was marked worldwide as Nelson Mandela Day.
See also my English essay published earlier this week:

Waiting for My Own Mandela…not any longer!

(Note: The two cover similar ground, but I don’t translate myself.)

President Nelson Mandela at UN General Assembly Oct 1995 - UNDPI Photo by G  Kinch

‘‘පිටසක්වල බුද්ධිමත් ජීවීන් රැගත් යානයක් පැමිණ ඔබේ ලෝකයේ නායකයා වෙතට අප යොමු කරන්න යැයි ඉල්ලා සිටියොත් මා නොපැකිලාව කියන්නේ නෙල්සන් මැන්ඩෙලා හමු වන්නට කියායි. ඔහු තරම් අපේ මානව සංහතියේ ඉදිරි දැක්ම හා අපේක්‍ෂා සංකේතවත් කළ තවත් නූතන නායකයකු මට නම් සිතා ගන්නට බැහැ.’’

මා එසේ (ඉංගී‍්‍රසියෙන්) ලිව්වේ මීට දශකයකට පමණ පෙර. එය කියවූ බොහෝ දෙනෙකු එයට එකඟ වූයේ දකුණු අපි‍්‍රකානු නායකයා වැනි පරමාදර්ශී චරිතයක් මුඵ ලෝකයේ ම දායාදයක් වන නිසායි. සියඵ මතවාද පසෙක දමා අප නෙල්සන් මැන්ඩෙලා වෙනුවෙන් එක් සිත් වන්නේ එබැවින්.

මැන්ඩෙලා ජනාධිපති සිටියදී වරක් ඔහුට සජීව ලෙස සවන් දීමේ අවස්ථාව මට ලැබුණා. ඒ 1995 ඔක්තෝබරයේ එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට වසර 50ක් පිරීම නිමිත්තෙන් අමෙරිකාවේ නිව්යෝක් නුවර එජා මූලස්ථානයේ පැවැත් වූ රාජ්‍ය නායක මහ සමුඵවේදී. ලෝක ව්‍යාප්තව තරගකාරී මට්ටමින් පිරිනැමෙන මාධ්‍ය ශිෂ්‍යත්වයක් ලබා මා ඒ දිනවල සිටියේ එජා සංවිධානය අධ්‍යයනය කරමින් හා වාර්තා කරමින්.

1995 ඔක්තෝම්බර් 22-24 තෙදින තුළ රාජ්‍ය නායකයන් හා ආණ්ඩු නායකයන් 150කට අධික සංඛ්‍යාවක් එහි පැමිණියා. ඒ අතර කියුබාවේ ෆිදෙල් කැස්ත්‍රෝ, පලස්තීන නායක යසර් අර්ෆත් ආදී විචිත‍්‍ර චරිත සිටියත් මා ඉතා  ඕනෑකමින් සවන් දුන්නේ නෙල්සන්  මැන්ඩෙලාටයි.

මෙබඳු විශෙෂ අවස්ථාවල හැම රාජ්‍ය නායකයාට ම ලැබෙන්නේ විනාඩි 5ක් පමණයි. අන් බොහෝ නායකයන් සාම්ප‍්‍රදායික රාජ්‍ය තාන්ති‍්‍රක කථා කරද්දී තමන්ට ලැබුණු තත්පර 300න් මැන්ඩෙලා උපරිම ප‍්‍රයෝජන ගත් සැටි මට මතකයි.

එය දාර්ශනික වූත්, කාව්‍යමය වූත් කථාවක්. සියඵ දකුණු අප‍්‍රිකානුවන්, සියඵ අපි‍්‍රකානුවන් මෙන් ම දුප්පත් හා අසරණ ලෝකයේ සැම තැනෙක ම වෙසෙන සියඵ දෙනා වෙනුවෙන් ඔහු කථා කළා. එසේ කථා කිරීමේ සදාචාරමය අයිතියක් ඔහුට තිබූ බවට විවාදයක් නැහැ.

නිව්යෝක්හි ගත කළ සති කිහිපයේ මගේ කාමර සගයා වූයේ එවකට 25 හැවිරිදි වූ, දකුණු අපි‍්‍රකානු විද්යුත් මාධ්‍ය සංස්ථාවේ (SABC) නිෂ්පාදක ඩාන්ටේ මෂීලේ (Dante Mashile). 1990දී වර්ණභෙදවාදී ප‍්‍රතිපත්ති අත් හිටු වන විට ඔහුට වයස 20යි. මේ නිසා කඵ සමක් සහිතව ඉපදීම නිසා ම සිය මවු රටේ විදින්නට සිදු වූ අවමන් හා අසාධාරණකම් ගැන අත්දැකීම් හා මතකයන් ඔහුට තිබුණා.

මැන්ඩෙලා ඇතුඵ ANC (African National Congress) පාක්‍ෂිකයන්ගේ දශක ගණනක අරගලය නිසා නොවන්නට තමා වැන්නකුට කිසි දිනෙක SABC නියෝජනය කරමින් පිටරටකට යන්නට හෝ තමන්ගේ කුසලතාවන්ට සරිලන රැකියාවක නිරත වන්නට හෝ ඉඩ නොලැබෙන බව ඩාන්ටේ පුන පුනා කී දෙයක්.

1994 වසර ඩාන්ටේගේ රටේ මෙන් ම මගේ රටේත් දේශපාලන සංධිස්ථානයක් සනිටුහන් කළා.

1994.04.27දා පැවැත් වූ, දකුණු අපි‍්‍රකාවේ සියඵ වැඩිහිටියන්ට සර්වජන ඡුන්ද බලය හිමි වූ මුල් ම මහ මැතිවරණයෙන් ANC ජයග‍්‍රහණය කළා. එහි නායකයා හැටියට මැයි 10දා නෙල්සන් මැන්ඩෙලා දකුණු අපි‍්‍රකානු ජනාධිපති ලෙස දිවුරුම් දී වැඩ ඇරඹුවා.

ශී‍්‍ර ලංකාවේ ජනාධිපතිවරණ ඉතිහාසයේ එදා මෙදා තුර අපේක්‍ෂකයකු ලද ඉහළ ම ඡුන්ද ප‍්‍රතිශතය (62%) ලබමින් චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංග ජනාධිපති බවට පත් වූයේ ඊට මාස කිහිපයකට පසු 1994 නොවැම්බර් 12දා.

1995 ඔක්තෝබර් වන විටදීත් මේ නායකයන් දෙපළ ගැන අපේක්‍ෂා රැසක් ඩාන්ටේ හා මා වැනි තරුණයන් තුළ පැවතුණා. නිව්යෝක් නුවර වැස්ස හා සීතල මැද්දේ හිමිදිරියේ අපේ දෙරටේ නායකයන් එජා සමුඵව අමතනු අසන්නට අප පෙළ ගැසුණේ ඒ නිසායි. ලෝක ඉතිහාසයේ එතෙක් පැවති ලොකු ම නායක හමුවට දැඩි ආරක්‍ෂක රැකවරණ යොදා තිබුණා.

1994-1999 වකවානුවේ පස් අවුරුදු ධූර කාලයක් නිමා කළ මැන්ඩෙලාට ලෙහෙසියෙන් ම තවත් ධූර කාලයකට නීතමය අවසරය තිබුණා. ජන ප‍්‍රසාදය ද පැවතුණා. එහෙත් බොහෝ අපි‍්‍රකානු නායකයන් මෙන් බලලෝභීව තනතුරේ එල්ලී සිටිනු වෙනුවට ඔහු ගෞරවනීය ලෙස විශ‍්‍රාම ගියා.

ඒ වන විට මුඵ ලෝකයට ම ආදර්ශයක් වන ඉතා ප‍්‍රගතිශීලි නව ව්‍යවස්ථාවක් හා තවත් ජන හිතකාමී රාජ්‍ය ප‍්‍රතිපත්ති රාශියක් ඔහු හඳුන්වා දී තිබුණා. ජනපි‍්‍රයත්වය සඳහා සිල්ලර වැඩ කරනවා වෙනුවට දිගු කාලීනව හිතකර ක‍්‍රමීය වෙනස්කම් කිරීමත්, ඒ සඳහා අවශ්‍ය බහු විධ මත සන්ධානයන් ගොඩ නැගීමත් මැන්ඩෙලාගේ සුවිශෙෂී නායකත්වයේ සළකුණක්.

අඩ සියවසක් තිස්සේ වර්ණභේදවාදී රාජ්‍ය තන්ත‍්‍රයට පෑගී, මිරිකී සිටි බහුතරයක් දකුණු අපි‍්‍රකානුවන් තමන්ගෙන් ඉක්මන් ප‍්‍රතිඵල බලාපොරොත්තු වන බව මැන්ඩෙලා දැන සිටියා. එමෙන්ම ඓතිහාසික අකටයුතුකම් හා අසාධාරණයන් ගැන කල්ගත වී හෝ විභාග කිරීමත්, යුක්තිය ඉටු කිරීමත් අවශ්‍ය බව ඔහු තේරුම් ගත්තා.

එසේ වුවත් දකුණු අපි‍්‍රකාව නිජබිම කර ගත්, බුද්ධිමත් හා කාර්යශූර සුදු හම ඇති විශාල පිරිසක් සිටින බවත්, නව දේශය ගොඩ නැංවීමේදී ඔවුන්ගේ අත්දැකීම් හා දක්‍ෂතා නැතිව බැරි බවත් මැන්ඩෙලා දුරදක්නා නුවණින් වටහා ගත්තා.

මුඵ ලෝකයේ ම ප‍්‍රශංසාවට ලක් වූයේ දශක ගණනක් කඵ ජනයා හිංසනයට හා පීඩනයට ලක් කළ සුදු දකුණු අපි‍්‍රකානුවන් (රාජ්‍ය නිලධාරීන්, ආරක්‍ෂක හමුදා හා පොලිස් නිලධාරීන්, වර්ණභෙදවාදය සාධාරණීකරණය කළ අවස්ථාවාදී විද්වතුන්) සියඵ දෙනාට සමාව දීමේ අසාමාන්‍ය කි‍්‍රයාදාමයයි.

රාජ්‍ය බලය හා පාර්ලිමේන්තු බහුතරය යොදා ගෙන සුදු දකුණු අපි‍්‍රකානුවන්ගෙන් පළි ගැනීමට මැන්ඩෙලාට  ඕනෑ තරම් අවකාශ තිබුණා. වර්ණභෙදවාදය යටතේ දැඩි කොන්කිරීම් හා වද දීම්වලට ලක් වූ ANC පාක්‍ෂිකයන් සමහරුන් ද බල කර සිටියේ එබන්දක් කළ යුතු බවයි.

එහෙත් වෛරීය හෝ ද්වේශ සහගත මාර්ගයක් වෙනුවට සමාව දෙමින් පාඩම් උගැනීමේ මාර්ගයට (forgive, but not forget) අමාරුවෙන් වුවත් මේ විශාල රට යොමු කරන්නට මැන්ඩෙලා සමත් වුණා.

ඔහුගේ නායකත්වය යටතේ මේ ආදර්ශවත් මානුෂීය පිළිවෙත් කි‍්‍රයාත්මක කරන්නට තවත් දේශපාලන හා සමාජ නායකයන් ගණනාවක් ඉදිරිපත් වීම තීරණාත්මක ලෙස බලපෑවා. 1984 නොබෙල් සාම ත්‍යාගය ලද, වර්ණභෙදවාදයට ජීවිත කාලය ම එරෙහි වූ කේප්ටවුන්හි ආච්බිෂොප්වරයා ලෙස කටයුතු කළ ඩෙස්මන්ඞ් ටූටූ (Desmond Tutu) ඒ අතර කැපී පෙනුණා. දකුණු අපි‍්‍රකාවේ සත්‍යය සෙවීමේ හා සංහිදියාවේ කොමිසමේ ප‍්‍රධානියා ලෙස 1995-98 කාලයේ ඔහු දැඩි සංයමයකින් යුතුව මෑත ඉතිහාසයේ මානව හිමිකම් උල්ලංඝනයවීම් විමර්ශනය කළා. (South African Truth and Reconciliation Commission)

මැන්ඩෙලා කිසි දිනක මුණ ගැසී කථා නොකළත් ඔහුගේ කථාව ලොවට කී හා ඔහුගේ අරගලයට සහාය දුන් ලේඛකයන් දෙදෙනකු හදුනා ගන්නට මට අවස්ථාව ලැබුණා. මේ දෙදෙනා ම සමේ වර්ණයෙන් සුදු වීම ඔවුන්ගේ කාර්යයට කිසිසේත් බාධාවක් වූයේ නැහැ.

කි‍්‍රස්ටිනා ස්කොට් (Christina Scott) කැනඩාවේ උපත ලබා පසු කලෙක දකුණු අපි‍්‍රකාවට සංක‍්‍රමණය වූ ලේඛිකාවක් හා රේඩියෝ මාධ්‍යවේදිනියක්. ඇය, මැන්ඩෙලා ගැන චරිතාපදානයක් රචනා කළා. ඔහුගේ ජීවිත කථාව හා නිදහසේ අරගලය ගැන සරල ඉංගී‍්‍රසියෙන් කියැවෙන ඒ කෘතිය සඳහා විවිධ අවස්ථාවල ඇය මැන්ඩෙලා හා ඔහුගේ කාර්ය මණ්ඩලය සමග තොරතුරු ගවේෂණය කළා.

මැන්ඩෙලා හා ANC ගැන 1960 දශකය මැද සරසවි සිසුවකුට සිටින කාලයේ පටන් මහත්  ඕනෑකමින් වාර්තා කරන අනෙක් මිතුරා නම් අමෙරිකානු මාධ්‍යවේදී ඩැනී ෂෙක්ටර් (Danny Schechter). වර්ණභේදවාදයට එරෙහි අරගලය බටහිර මාධ්‍ය වලින් දිගට ම වාර්තා කිරීමේ දී ඔහු ඉමහත් සේවයක් කර තිබෙනවා. South Africa Now නම් ටෙලිවිෂන් කාලීන පුවත් වැඩසටහනක් වසර තුනක් (1988-1991) සතිපතා නිෂ්පාදනය කළ ඔහු මැන්ඩෙලා ගැන ගවේෂණාත්මක වාර්තා චිත‍්‍රපට පහක් ද නිපදවා තිබෙනවා.

ඩැනී කියන්නේ මැන්ඩෙලා සිය දිගු ජීවිතය පුරා යථාර්ථයේ අභියෝගවලට ප‍්‍රතිචාර දක්වමින් පරිනාමය වූ බවයි. තරුණ වියේ රාජ්‍ය හිංසනයට එරෙහිව ඔහු යටිබිම්ගත විප්ලවවාදියකු වුණා. මර්දනකාරී රාජ්‍යයට එරෙහිව සැළසුම් හා ආක‍්‍රමණ කළා. ඉනික්බිති දේශපාලන සිරකරුවකු ලෙස ඔහු වඩාත් තර්කානුකූලව හා සානුකම්පිත ලෙසින් සිය රටේ ගැඹුරට කිදා බැස ගත් බෙදීම්වලට මුල අවබෝධ කර ගෙන විසඳුම් ගවේෂණය කළා.

ප‍්‍රතිපත්තිගරුක එහෙත් ප‍්‍රායෝගික නායකයකු ලෙස මැන්ඩෙලා විවිධ මතධාරී කැරලිකරුවන් හා කි‍්‍රයාකාරිකයන් ඒකරාශී කළා. ඔවුන්ගේ සිතුම් පැතුම් හා අපේක්‍ෂා බිඳ වැටෙන්නට නොදී දිගු ගමනක් ගියා. අන්තිමේ දී මුඵ ලෝකයේ ම සම්මානනීය ජ්‍යෙෂ්ඨ පුරවැසියකු හා සදාදරණීය පරමාදර්ශී චරිතයක් බවට පත් වුණා.

ඩැනී කියන හැටියට: ‘‘මැන්ඩෙලා අංග සම්පුර්ණ මිනිසෙකු නොවෙයි. ඔහුගේ චරිතයේ දුර්වල තැන් තිබුණා. ඔහු සමහර විට නාහෙට නාහන කෙනෙක්. යම් අවස්ථාවල ඔහුගේ ස්ථාවරයන්හි පරස්පර විරෝධතා ද තිබුණා. එහෙත් ඔහුගේ අවංක බව හා කැපවීම පිළිබඳ නම් කිසිවකුත් කිසි විටෙක සැක කළේ නැහැ. තම පාක්‍ෂිකයන්ගේ පමණක් නොව විරුද්ධවාදීන්ගේ පවා ගෞරවයට ඔහු ලක් වූයේ මෙසේ විවෘත මනසකින් සත්‍ය ගරුක වීම නිසා යයි මා සිතනවා.’’

මැන්ඩෙලා තමාට වන්දනාමාන කරන වන්දිභට්ට පිරිසක් (cult) බිහි වන්නට ඉඩ දුන්නේ නැහැ. ඒ වෙනුවට තම චින්තනය හා ඉදිරි දැක්ම ප‍්‍රවර්ධනය කරන ලෝක ව්‍යාප්ත පදනමක් (Nelson Mandela Foundation) හා ජාතියේ මතකය සුරකින ආයතනයක් (Nelson Mandela Centre of Memory) බිහි කරන්නට අනුගාමිකයන් හා අනුග‍්‍රාහකයන් යොමු කළා.

වසර 40ක් පමණ තිස්සේ දකුණු අපි‍්‍රකාවේ සමාජයීය හා දේශපාලන ප‍්‍රවණතා විග‍්‍රහ කරන ඩැනී ෂෙක්ටර් කියන්නේ මැන්ඩෙලා ඇතුඵ ANC පරමාදර්ශවාදීන්(idealists) කලක් තිස්සේ සිහින මැවූ සර්ව සාධාරණ හා සමානාත්මතාවය රජයන දකුණු අප‍්‍රිකාවක් තවම බිහි වී නැති බවයි. සුදු ධනපතියන් පමණක් වෙනුවට සුදු, කඵ හා දුඹුරු ධනපතියන්ට දුගී ජනයා සූරාකෑමට මාර්ගය සැළසුවා යයි ඇතැම් දෙනා මැන්ඩෙලාට දොස් කියනවා.

එහෙත් මහා විනාශයක් අභිමුඛව සිටි සුවිසල් රටක් 1994 මැයි මාසයේ බාර ගෙන, වසර 5ක් තුළ එය දේශපාලන වශයෙන් ස්ථාවර මට්ටමට පත් කිරීම ඔහුගේ ලොකු ජයග‍්‍රහණයක්.

දකුණු අපි‍්‍රකාව යනු අපි‍්‍රකා මහාද්වීපයේ විශාලතම ආර්ථිකයයි. අද එය දියුණු වන ලෝකයේ ප‍්‍රබල ආර්ථිකයන් අතර ප‍්‍රමුඛයි. එහෙත් දුගී දුප්පත්කම, අපරාධ හා ප‍්‍රචණ්ඩත්වය හා වෙනත් බොහෝ සමාජයීය හා සංවර්ධනාත්මක අභියෝග රැසක් ඔවුන් හමුවේ තිබෙනවා.

මැන්ඩෙලා විශ‍්‍රාම ගියේ ක‍්‍රමීය විපර්යාසයන් සිදු කොට, ආයතනික ව්‍යුහයක් ඇති කිරීමෙන් පසුවයි. ඔහුගෙන් පසුව බලයට පත් වූ නායකයන්ට ඔහුට තරම් පුඵල් චින්තනයක් හා අධිෂ්ඨාන ශක්තියක් නැති වීම නිසා යම් පසුබෑමක් හට ගත් බව ඇත්තයි. එහෙත් වෛරීය දේශපාලනය හා බෙදුම්වාදී අන්ත ජාතිකවාදය වෙනුවට කොයි කවුරුනුත් හවුල් කරගෙන යන දිගු ගමනකට මුල පිරීම ගැන මැන්ඩෙලාට සුදු-කඵ හැම දකුණු අපි‍්‍රකානුවෙක් ම ප‍්‍රණාමය දක්වනවා.

පසුගිය දශකය තුළ මා තුන් වතාවක් දකුණු අප‍්‍රිකාවේ සංචාරය කොට තිබෙනවා. සුදු-කඵ-දුඹුරු සම ඇති දකුණු අපි‍්‍රකානුවන් රැසක් මුණ ගැසී කථා බහ කොට තිබෙනවා. තම රටේ බරපතල සමාජ හා ආර්ථික ප‍්‍රශ්න ඇතත් ඔවුන් හැම දෙනකු ම අනාගතය පිළිබඳ අපේක්‍ෂා සහගතයි.

යටත්විජිතවාදයෙන් හෝ සුඵතර සුදු පාලනයකින් හෝ නිදහස් වූ වෙනත් අපි‍්‍රකානු රටවල් ගිය මගට වඩා සමබර වූත්, තිරසාර වූත් මාර්ගයකට තම රට යොමු කළේ මැන්ඩෙලා බව ඔවුන් පිළි ගන්නවා. මැන්ඩෙලා ඉතා අමාරුවෙන් පීලි මාරු කොට, මහා ව්‍යසනයක් මග හරවා යොමු කළ සහජීවන මාර්ගයේ දිගට ම යාම බහුවාර්ගික, බහු ආගමික රටක් හැටියට දකුණු අපි‍්‍රකාවට ඇති හොඳම විකල්පය බව ඔවුන් දන්නවා.

1995 මැන්ඩෙලා ලියූ ස්වයං චරිතාපදානයට ඔහු දුන් නම Long Walk to Freedom (නිදහසට ගිය දිගු ගමන). ඒ ගමන වර්ණභේදවාදය හමාර කොට ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රටක් වීමෙන් පමණක් නතර නොවන බව ඔහු නිතර මතක් කළා.

ඔහුගේ එක් ප‍්‍රකට ප‍්‍රකාශයක් වූයේ මෙයයි. ‘‘නිදහස කරා යන කිසිදු ගමනක් ලෙහෙසි වන්නේ නැහැ. අප ප‍්‍රාර්ථනා කරන කඳු මුදුනට ළගා වීමට පෙර මරණයේ සේයාව පතිත වූ බියකරු නිම්න හරහා අපට යළි යළිත් ඇවිදින්නට සිදුවනු ඇති….’’

දකුණු අපි‍්‍රකානුවන්ට තව බොහෝ දිග ගමනක් යන්නට තිබෙනවා.

Clarence Dass wins World TV Award – and his audience – at Asia Media Summit 2013

L to R - Moneeza Hashmi (Jury chair), Clarence Dass, Young-Woo Park (Regional Director, UNEP), Yang Binyuan (AIBD Director)
L to R – Moneeza Hashmi (Jury chair), Clarence Dass, Young-Woo Park (Regional Director, UNEP), Yang Binyuan (AIBD Director)

Fijian filmmaker and broadcaster Clarence Dass is a star at Asia Media Summit 2013 in Manado, Indonesia, this week.

First, he won the coveted World TV Award in the Science and Environment category, for his futuristic, dramatized film titled “A Day at the Beach” made for and broadcast by Fiji Broadcasting Corporation (FBC) TV.

That earned him US$ 5,000 prize money, a trophy and a certificate – as well as an all expenses paid trip to Manado, where he just collected them in front of 350 broadcast managers and professionals from across Asia Pacific.

To top it up, he then spoke passionately and articulately during a session on taking action for sustainable development: how can media help?

While TV productions are all team work, public speaking is a solo art. Coming last of five panelists and youngest among them, Clarence made the most perceptive and practical remarks of all.

I maybe a bit biased, because he is an alumnus of a regional training workshop on ozone and media issues that I helped conduct in February in Kuala Lumpur. At the end of that workshop, we asked all participants to go home and make short films to enter for this year’s World TV Award.

Clarence would have done well in any case. Now in his early 30s, he has been active in Fiji media since 2001, having started in newspapers as a music journalist, before moving onto radio presenting/producing and then TV production.

He is very digitally savvy, but as his panel remarks showed, also people savvy.

“Today, we have to produce media on-the-go for people who are constantly on the go,” he said. “We have to find ways to bring sustainable development elements into this.”

In “A Day at the Beach”, Clarence imagines a futuristic, climate ravaged Fiji and the Pacific in 2063. A young girl asks: did it have to be this way? Wasn’t there something earlier generations could do?

A bit evocative of The Age of Stupid movie (2009), which I had mentioned during our training. But it’s a universal theme.

Clarence offered some advice from his station’s experience. Key among them is to mix information with entertainment, so as to attract and sustain audiences who are constantly distracted these days.

“As Fiji’s national broadcaster, we provide info-tainment and edu-tainment programmes all the time,” he said.

Clarence Dass speaks on sustainable development how can media help at Asia Media Summit 29 May 2013
Clarence Dass speaks on sustainable development how can media help at Asia Media Summit 29 May 2013

Other nuggets of wisdom from the amiable Pacific islander:

* Always ask for whom we are creating content. Knowing and profiling our audience is essential.

* We must make our content engaging. We need to find the right level so our programming appeals to both between laymen and experts.

* Beware of using too many effects and gimmicks, which can dilute the message. How much creativity is too much? Every producer has to ask that question.

* Small scale broadcasters in developing countries have to make content interesting on very limited budgets. Funding is a huge issue. But if managed properly, limited funds can still be made to go a long way.

A Day at the Beach Trailer

UTTAREETHARA: Biographical documentary on Arthur C Clarke (in Sinhala)

Uttareethara (The Greatest) biographical documentary series on HiruTV, Sri Lanka
Uttareethara (The Greatest) biographical documentary series on HiruTV, Sri Lanka

See also: ආතර් සී. ක්ලාක් සහ ශ‍්‍රී ලංකාව: නිවැරදි තොරතුරු මෙන්න!

Uttareethara (The Greatest) is a biographical documentary series produced and broadcast by HiruTV, a privately owned, commercially operated terrestrial TV channel in Sri Lanka.

Uttareethara profiles — through interviews and archival imagery — the lives of outstanding writers, artistes, scientists, filmmakers and others who left their own mark in the public space in Sri Lanka during the past few decades.

This episode (No 16), first broadcast in September 2012 (and since then, repeated several times) is about Sir Arthur C Clarke (1917-2008), who lived in Sri Lanka since 1956 and became a Resident Guest of the Indian Ocean island in 1975.

It features interviews with: Hector Ekanayake, Managing Director of Underwater Safaris Ltd, long-standing friend and business partner of Sir Arthur; Journalist and former editor Edwin Ariyadasa; communications specialist Dr Rohan Samarajiva; Clarke’s principal Sinhala translator S M Banduseela; amateur astronomer and scholar Fr Dr Mervyn Fernando; tourism specialist Renton de Alwis; and cancer researcher Dr Kumari Andarawewa (via Skype).

At the station’s invitation, I presented the one-hour show and also did several interviews.

See also: ආතර් සී. ක්ලාක් සහ ශ‍්‍රී ලංකාව: නිවැරදි තොරතුරු මෙන්න!